Ερωτόκριτος
Κώστας Μουντάκης (λύρα, τραγούδι), Νίκος Αλεφαντινός (λαούτο)
ΣΤΟΙΧΕΙα τεκμηριου
ΤΙΤΛΟΣ:
Ερωτόκριτος
Αναγν. Κωδικοσ:
aga_tape_T042_01
Ημερομηνία:
3 Ιουνίου 1986
ΔΙΑΡΚΕΙΑ:
06’20”
ΤΟΠΟΣ:
Στούντιο ηχογραφήσεων Πανεπιστημίου Κρήτης
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ:
Κρητική παραδοσιακή μουσική
ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Κώστας Μουντάκης (λύρα, τραγούδι), Νίκος Αλεφαντινός (λαούτο)
ΓΛΩΣΣΑ:
Ελληνικά
ΑΔΕΙΑ:
cc
ΤΥΠΟΣ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:
ΤΑΡΕ
ΘΕΣΗ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:
Εργαστήριο ΘΕΚΙΜΣ
ΤΥΠΟΣ:
Ηχογράφηση
Αυτή η ηχογράφηση υπάρχει στη συλλογή Μιχάλης Αεράκης (εκδ.), Κώστας Μουντάκης σπάνιες ζωντανές ηχογραφήσεις. Ηράκλειο 2002: Σείστρον, CD 5, κομμάτι 9 με τίτλο «Ερωτόκριτος».
Απομαγνητοφώνηση
Κώστας Μουντάκης: Ερωτόκριτος.
(Μαντινάδες)
1) «Του κύκλου τα γυρίσματα π’ ανεβοκατεβαίνουν, και του τροχού π’ ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πχηαίνουν». (πχηαίνουν = πηγαίνουν)
2) «Και των αρμάτω οι ταραχές έχθρητες και τα βάρη, του έρωτα οι μπόρεσες και τση φιλιάς η χάρη».
3) «Αυτάνα με κινήσασι τη σήμερον ημέρα, ν’ αναθιβάλω και να πω τά κάναν και τά φέραν».
4) «Σ’ μια κόρη κι έναν άγουρο που μπερδευτήκα ομάδι, σε μια φιλιάν αμάλαγη με δίχως ασκημάδι».
5) «Κι όταν η νύχτα η σκοτεινή καθ’ άνθρωπο αναπεύγει, και κάθε ζώο να κοιμηθεί τόπο να βρει γυρεύει».
6) «Ήπαιρνε το λαούτο ντου και σιγανοπερπάτει, και χτύπα ντο γλυκιά γλυκιά αγνάντια στο παλάτι».
7) «Ήταν η χέρα ζάχαρη φωνή είχε σαν αηδόνι, κάθε καρδιά να του γροικά κλαίει κι αναδακρυώνει».
8) «Τα λόγια σου Ρωτόκριτε κάθομαι και λογιάζω, γραμμένα τα ’χω και συχνά κλαίοντας τα διαβάζω».
9) «Κι άλλου ποθές δε τ’ άκουσα μητ’ είδα τα γραμμένα, κατέχω το, γνωρίζω το πώς ήτανε για μένα».
10) «Για σένα έχω βάσανα, για σένα έχω πόνους, για σένα βασανίζομαι σήμερα πέντε χρόνους».
11) «Κι η ζωγραφιά μου, Αρετή, σ’ έκανε να γνωρίσεις, πως βρίσκομαι για λόγου σου σ’ πόθου κι αγάπης κρίση».
12) «Να ζωγραφίσω μια κυρά να την κρατώ χωσμένη και κάθ’ αργά να τραγουδώ η αγάπη πως μαραίνει».
13) «Εγ’ όντε σε ζωγράφισα έβγαλα απ’ την καρδιά μου αίμα και με το αίμα της έγιν’ η ζωγραφιά μου».
14) «Και δεν μπορεί τούτη η καρδιά που σ’ έχει να σε βγάλει, που φύτεψε εις τη μέση της τα νόστιμά σου κάλλη».
15) «Ζητώ μια χάρη Αρετή κι εκείνη θέλω μόνο, και μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω».
16) «Την ώρα π’ αρραβωνιαστείς να βαριαναστενάξεις, κι όταν σα νύφη στολιστείς σαν παντρεμένη αλλάξεις».
17) «Ν’ αναδακρυώσεις και να πεις Ρωτόκριτε καημένε, τά σου ’ταξα λησμόνησα τά ’θελες πια δεν έναι».
18) «Κι όταν σ’ αγάπη αλλού γαμπρού θα δώσεις την εξά σου, και νοικοκύρης θα γενεί στα κάλλη τσ’ ομορφιάς σου».
19) «Θυμήσου πως με πλήγωσες κι έχω θανάτου πόνο, κι ούτε ν’ απλώσω μου ’δωσες σκιας το δαχτύλι μόνο».
20) «Και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμαρά σου, λόγιασε τά ’παθα για σε να με πονεί η καρδιά σου».
21) «Και βγάνε και τη ζωγραφιά που ’βρες στ’ αρμάρι μέσα, και τα τραγούδια που ’λεγα οπού πολλά σ’ αρέσαν».
22) «Και διάβαζέ τα, θώρειε τα κι αναθυμού και μένα, που με ξορίσανε για σε πολύ μακριά στα ξένα».
