Ομιλία Αμαργιανάκη

Γ. Αμαργιανάκης

ΣΤΟΙΧΕΙα τεκμηριου

ΤΙΤΛΟΣ:

Ομιλία Αμαργιανάκη

Αναγν. Κωδικοσ:

aga_tape_T403_02

Ημερομηνία:

3 Ιουνίου 1986

ΔΙΑΡΚΕΙΑ:

04’23”

ΤΟΠΟΣ:

Αίθουσα 3

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ:

–

ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Γ. Αμαργιανάκης

ΓΛΩΣΣΑ:

Ελληνικά

ΑΔΕΙΑ:

ΤΥΠΟΣ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:

ΤΑΡΕ

ΘΕΣΗ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:

Εργαστήριο ΘΕΚΙΜΣ

ΤΥΠΟΣ:

Εκδήλωση

Απομαγνητοφώνηση Γ. Αμαργιανάκης: «Το Πανεπιστήμιο Κρήτης σε συνεργασία με τα “Μουσικά Νειάτα” Ρεθύμνου προσκάλεσαν, κι έχουμε τη χαρά να έχουμε απόψε κοντά μας, το Εργαστήρι Παλιάς Μουσικής. Το θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός το ότι δέχτηκαν να έρθουν απόψε στην πόλη μας τα μέλη του Εργαστηρίου αυτού. Και το θεωρώ σημαντικό γιατί θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε μουσική που σπάνια έχουμε τη δυνατότητα ν’ ακούσουμε: Παλιά Μουσική από τον 12ο αιώνα και μετά. Και προπαντός να δούμε κάποια μουσικά όργανα που μόνο από φωτογραφίες πιθανώς ξέρουμε. Θυμάμαι φέτος ας πούμε που έκανα ένα σεμινάριο για την αρχαία και τη Βυζαντινή μουσική, συναντήσαμε κάποιες αναφορές για το όργανο – το αρμόνιο όπως συνηθίζουμε να το λέμε – το φορητό αρμόνιο και διερωτούνταν οι φοιτητές μας: μα πώς είναι δυνατόν να υπάρχει φορητό αρμόνιο, διότι όλοι μας έχουμε την εντύπωση ότι το αρμόνιο είναι ένα μεγάλο όργανο, τοποθετημένο κάπου μόνιμα μέσα στις εκκλησίες και λοιπά. Όταν βρήκα λοιπόν αυτές τις αναφορές, κυρίως στους Βυζαντινούς συγγραφείς, ότι το κουβαλούσαν πάνω στα άλογα ή πάνω στις άμαξες και έπαιζαν στους γάμους, φαινόταν κάπως παράξενο. Να λοιπόν η ευκαιρία να το δούμε το οργανέτο αυτό, το φορητό οργανέτο και τόσα άλλα τα οποία θα μας εξηγήσουν. Το Εργαστήρι Παλιάς Μουσικής δημιουργήθηκε, όπως διαβάζω εδώ σε ένα σημείωμα που μας έδωσαν οι ίδιοι, το χειμώνα του 1980 από μια ομάδα μουσικών που ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για την Παλιά Μουσική. Τη σημερινή του σύνθεση και ονομασία πήρε το 1982. Είναι μια μη κερδοσκοπική αστική εταιρεία με σκοπό τη διάδοση στην Ελλάδα μουσικής παλαιοτέρων εποχών. Το στόχο αυτό προσπαθεί να πετύχει με τη δημιουργία αρχείου Παλιάς Μουσικής την αγορά πιστών αντιγράφων παλαιών μουσικών οργάνων, την παρακολούθηση ειδικών μαθημάτων στο εξωτερικό και κυρίως με την παρουσίαση της μουσικής αυτής μέσα από ηχογραφήσεις και συναυλίες. Το ρεπερτόριο του Εργαστηρίου περιλαμβάνει μουσική από την εποχή του Μεσαίωνα, της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, δηλαδή από τον 11ο αιώνα έως και τον 18ο αιώνα, ενώ παράλληλα συγκεντρώνονται και μελετώνται στοιχεία σχετικά με τον ελληνικό χώρο. Έχει ήδη φτάσει στους σκοπούς του το εργαστήριο με τις έρευνες τις οποίες συνεχίζει. Έχει ανακαλύψει αρχεία αγνώστων συνθετών της διασποράς, της εποχής δηλαδή της Τουρκοκρατίας, όπως παραδείγματος χάριν του Κωνσταντίνου Αγαθόφρωνα Νικολόπουλου, που ήδη έχουν συμπληρωθεί 200 χρόνια από τη γέννησή του, και γι αυτό παρουσίασαν τη σχετική μουσική του πέρυσι. Επίσης έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη μουσική της Φραγκοκρατίας στην Κύπρο, την οποία θα παρουσιάσουν για πρώτη φορά στην Κύπρο σε λίγους μήνες. Παράλληλα συνεχίζονται οι μελέτες τους πάνω στην παραδοσιακή ελληνική και βυζαντινή μουσική. Παίρνουν μέρος στο συγκρότημα αυτό η Φαίνη Νούσια (τραγούδι, κρουστά), ο Γιώργος Κωνστάντζος (τραγούδι, φλάουτο, κρουστά, ψαλτήρι και σάζι), ο Δημήτρης Λιωνής (οργανέτο, φλάουτο, τραγούδι, κρουστά), ο Δημήτρης Νίκας (λαούτο), η Χέλγκα Γιαννούλα (βιόλα ντα γκάμπα, φλάουτο), η Άρτεμις Σακελλαριάδη (φλάουτο, τρομπόνι), και η Μπάρμπαρα Σάουτε (βιέλα και φλάουτα). Από τη θέση αυτή θέλω να τους ευχαριστήσω θερμά που δέχτηκαν την πρόσκλησή μας να έρθουν και να μας προσφέρουν αυτή τη βραδιά απόψε με την Παλιά Μουσική. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.»