Ομιλία
Γιώργος Γκόγκας
ΣΤΟΙΧΕΙα τεκμηριου
ΤΙΤΛΟΣ:
Ομιλία
Αναγν. Κωδικοσ:
aga_tape_T374_04
Ημερομηνία:
3 Ιουνίου 1986
ΔΙΑΡΚΕΙΑ:
03’25”
ΤΟΠΟΣ:
Αίθουσα ΠΚ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ:
Πανεπιστήμιο Κρήτης
ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Γιώργος Γκόγκας
ΓΛΩΣΣΑ:
Ελληνικά
ΑΔΕΙΑ:
cc
ΤΥΠΟΣ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:
ΤΑΡΕ
ΘΕΣΗ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:
Εργαστήριο ΘΕΚΙΜΣ
ΤΥΠΟΣ:
Εκδήλωση
00:01-03:15 Γιώργος Γκόγκας Δεν θα σας κουράσω γιατί δεν είμαι προετοιμασμένος, άλλωστε να κάνω κάτι τέτοιο. Το σκέφτηκα τώρα πολύ πρόχειρα και θα σας πω. Όπως βλέπετε, άλλωστε, κι όπως ακούσατε είμαι από τη μέση και πάνω Κρητικός, το δείχνω και με το πουκάμισο που φοράω (γέλια). Από τη μέση και πάνω, από τη μέση και κάτω είμαι Πελοποννήσιος. Έμαθα όμως πράγματι να παίζω λύρα κατά τη διάρκεια της κατοχής που έζησα ένα φεγγάρι στην Κρήτη. Κι όταν έφυγα από δω εφρόντισα, γιατί με γοήτευσε η κρητική μουσική, να έρθω σε επαφή και να μαζέψω όσο υλικό μπορούσα που να έχει σχέση με την Κρήτη. Και αυτήν τη στιγμή βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι αξίζει τον κόπο, αυτό που μάζεψα τόσα χρόνια να το δώσω στο Πανεπιστήμιο. Και είναι πολύ αυτό που έχω μαζέψει, διότι αυτό που ακούμε από τους δίσκους είναι μουσική που μπορούμε κατά κάποιον τρόπο να την αποκτήσουμε όλοι. Αλλά μερικές αυθόρμητες ηχογραφήσεις που έχουνε γίνει κατά καιρούς και τις έχω στα χέρια μου, παραδείγματος χάριν τον Κώστα τον Μουντάκη, που θα τον ακούσετε σ’ αυτές τις εγγραφές, πεντακάθαρες εγγραφές, θαυμάσιες και για δίσκους ακόμα, και δεν θα τον γνωρίσετε διότι έχει τη φωνή του νεαρού Κώστα, την εποχή που ήταν έτοιμος να δημιουργήσει οικογένεια. Ή του Σκορδαλού του Θανάση, και άλλων πολλών, των περισσοτέρων λυράρηδων. Αυτά όλα τα διαθέτω, τα έχω και τα θέτω εις την διάθεση, κάνοντας μιαν αρχή, πιθανόν και άλλοι έχουν κάνει τέτοιες προσπάθειες, για να κεντρίσω το ενδιαφέρον σας, εις την διάθεση του Πανεπιστημίου. Κι ακόμα κάτι. Την πρώτη λύρα που έπεσε στα χέρια μου, την απέκτησα το 1942 και μου την έφτιαξε κάποιος, ο οποίος έκανε κουτάλες ξύλινες σε ένα χωριό του Αμαρίου, που γυρίζαμε στα βουνά τότε, σε ένα χωριό, Αποδούλου. Και αυτή η λύρα, που δεν είναι απλώς μια λύρα. Είναι μια λύρα φτιαγμένη στην κατοχή, η οποία έχει αντί για πουλί πίσω, τη σκλαβωμένη Κρήτη. Κατάφερε ο άνθρωπος να την εκφράσει με πάρα πολύ ωραία παραστατικότητα, με αλυσίδες και τα λοιπά. Και μάλιστα μου είχε πει τότε, όταν ελευθερωθούμε, να την πάω την λύρα μου αυτή για να ανοίξει τον ένα κρίκο της αλυσίδας, να φανεί ότι είμαστε ελεύθεροι. Αυτή η λύρα, νομίζω, ότι και αυτή δεν πρέπει να ανήκει σε εμένα προσωπικά, που την αγαπώ πάρα πολύ, μόλις διαπιστώσω ότι θα γίνει αυτό το αρχείο και των οργάνων και δημιουργηθεί η κατάλληλη ευκαιρία θα την προσφέρω και αυτήν στο Πανεπιστήμιο, γιατί είναι πολύ προτιμότερο να την έχετε εσείς, παρά εγώ. Σας ευχαριστώ!
03:15-03:25 Χειροκροτήματα
