Συνέντευξη με κ. Αθανασάκη
–
ΣΤΟΙΧΕΙα τεκμηριου
ΤΙΤΛΟΣ:
Συνέντευξη με κ. Αθανασάκη
Αναγν. Κωδικοσ:
aga_tape_T330_01
Ημερομηνία:
3 Ιουνίου 1986
ΔΙΑΡΚΕΙΑ:
04’09”
ΤΟΠΟΣ:
Στούντιο ηχογραφήσεων Πανεπιστημίου Κρήτης
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ:
–
ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ:
–
ΓΛΩΣΣΑ:
Ελληνικά
ΑΔΕΙΑ:
cc
ΤΥΠΟΣ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:
ΤΑΡΕ
ΘΕΣΗ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:
Εργαστήριο ΘΕΚΙΜΣ
ΤΥΠΟΣ:
Ηχογράφηση
Σχόλια Μιλάει για τον εαυτό του, το χωριό του (Αστροχώρι Άρτας) και τον
τρόπο που τραγουδούσαν καθώς και για τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούσαν.
Απομαγνητοφώνηση Αθανασάκης: «Λέγομαι Αθανασάκης Νικόλας. Είμαι από την Ήπειρο, από το χωριό Αστροχώρι της Άρτας. Ήρθα στην Κρήτη εδώ πέρα. Είναι ο γιος μου εδώ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στη Φιλοσοφική Σχολή. Είχα και ζήλο παλιό για να έρθω στην Κρήτη διότι με την Κρήτη με συνδέουν φιλικοί και εθνικοί δεσμοί. Ως φαντάρος υπηρέτησα με Κρητικούς στα ανταρτικά που έκανα τρία χρόνια με Κρήτες πατριώτες. Αγαπάω την Κρήτη για τη λεβεντιά, για τον πατριωτισμό και μας συνδέει από παλιά με την Κρήτη… ο πατέρας μου να πούμε ο Βενιζελικός κι εγώ για πρώτη φορά που ψήφισα επρόφτασα και εψήφισα τότε το Βενιζέλο.»
Αμαργιανάκης: «Πόσων χρονών είστε κ. Αθανασάκη;» Αθανασάκης:
«Είμαι 76 ακριβώς» Αμαργιανάκης: «Από ποιο χωριό είπατε ότι είστε;»
Αθανασάκης: «Είμαι από το Αστροχώρι της Άρτας» Αμαργιανάκης:
«Είναι κοντά στην Άρτα;» Αθανασάκης: «Όχι είναι 55 χιλιόμετρα πίσω
από τα βουνά» Αμαργιανάκης: «Τι υψόμετρο περίπου έχει το χωριό αυτό;» Αθανασάκης: «Έχει πάνω από 800» Αμαργιανάκης: «Πόσους κατοίκους έχει;» Αθανασάκης: «Έχει 700 κατοίκους […] […] ήμουν και
πρόεδρος της κοινότητας, κοινοτάρχης» Αμαργιανάκης: «Αυτά τα
τραγούδια πού τα ξέρετε;» Αθανασάκης: «Τα τραγουδούσε ο πατέρας μου, αλλά αυτά που θα πούμε τώρα έχουν λησμονηθεί και γι’ αυτό θα ασχοληθούμε με μερικά από αυτά τα οποία δεν τα τραγουδάνε σήμερα» Αμαργιανάκης: «Εσείς ήσασταν ποτέ επαγγελματίας τραγουδιστής; […]» Αθανασάκης: «Ήμανε μερακλής» […]
Αμαργιανάκης: «Αυτό που μας είπατε το πρώτο ποιο ήτανε;» Αθανασάκης: «Με πόνεσε για συντροφιά με πόνεσε για κλέφτης» Αμαργιανάκης: «Είναι κλέφτικο τραγούδι αυτό;» Αθανασάκης «κλέφτικο» Αμαργιανάκης: «Και το τραγουδάνε σε ποια περίσταση; Είναι τραγούδι της τάβλας που λέμε; Καθιστικό;» Αθανασάκης: «Αυτό δεν είναι καθεαυτό της τάβλας, αυτό είναι στα μεράκια να πούμε όταν είναι καμιά να βγει στο κλαρί» Αμαργιανάκης: «Αλλά ήτανε όμως και καθιστικό τραγούδι» Αθανασάκης: «Μάλιστα» Αμαργιανάκης: «Και το τραγουδούσανε χωρίς όργανα ή μπορούσαν να παίζουν και όργανα» Αθανασάκης: «και όργανα, βεβαίως αλλά και χωρίς όργανα» Αμαργιανάκης: «Ποια όργανα έπαιζαν στο χωριό σας;» Αθανασάκης: «Κλαρίνα, βιολιά και το ντέφι» Αμαργιανάκης: «Άλλα όργανα δεν είχε;» Αθανασάκης: «όχι» Αμαργιανάκης: «φλογέρα τίποτα;» Αθανασάκης:
«Και φλογέρα και τζαμάρα» Αμαργιανάκης: «Σαντούρι είχε;»
Αθανασάκης: «Σαντούρι όχι τόσο εκεί πάνω. Τα τρία αυτά ήταν συνηθισμένα, κλαρίνο, βιολιά και το ντέφι»
