Χαλεπιανός μανές
Νικόλαος Παπαδογιάννης (λύρα, τραγούδι), Εμμανουήλ Μανιαδάκης (λαούτο)
ΣΤΟΙΧΕΙα τεκμηριου
ΤΙΤΛΟΣ:
Χαλεπιανός μανές
Αναγν. Κωδικοσ:
aga_tape_T009_01
Ημερομηνία:
3 Ιουνίου 1986
ΔΙΑΡΚΕΙΑ:
04’42”
ΤΟΠΟΣ:
Αίθουσα ΠΚ Περιβόλια Ρεθύμνου
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ:
Κρητική παραδοσιακή μουσική
ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Νικόλαος Παπαδογιάννης (λύρα, τραγούδι), Εμμανουήλ Μανιαδάκης (λαούτο)
ΓΛΩΣΣΑ:
Ελληνικά
ΑΔΕΙΑ:
cc
ΤΥΠΟΣ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:
ΤΑΡΕ
ΘΕΣΗ ΠΡΩΤΟΤ. ΑΡΧΕΙΟΥ:
Εργαστήριο ΘΕΚΙΜΣ
ΤΥΠΟΣ:
Ηχογράφηση
Η ηχογράφηση αυτή υπάρχει η ίδια στα aga_dat_003_21 και aga_dat_004_01.
Το τραγούδι αυτό είναι γνωστό στην Κρήτη ως «Χαλεπιανός μανές» ή «Τα βάσανά μου χαίρομαι» από την ηχογράφηση του 1938 με τον Στέλιο Φουσταλιέρη και τον Γιάννη Μπερνιδάκη: Στέλιος Αεράκης (εκδ.) Κρητική μουσική παράδοση οι πρωτομάστορες 1920-1955 αυθεντικές εκτελέσεις. Ηράκλειο: Αεράκης Κρητικό Μουσικό Εργαστήρι, CD 4 (Στέλιος Φουσταλιέρης), κομμάτι 7. Ο χαλεπιανός μανές είναι ένα αστικό τραγούδι ή «ταμπαχανιώτικο» (όπως συνηθίζεται να λέγεται στην Κρήτη), το οποίο ακούγεται σε πολλά μέρη στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Ψάχνοντας τις πρώτες ηχογραφήσεις, γύρω στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, θα το βρούμε ηχογραφημένο στην Κρήτη, στην Αθήνα, στην Σμύρνη, στην Κωνσταντινούπολη, στην Βυρητό, στην Βαγδάτη και στην Αμερική. Βλ. επίσης Κυριάκος Ελευθεριάδης, Κάρμεν Βουρβαχάκη, Χαλεπιανός Μανές: το ταξίδι μιας μελωδίας που δε γνωρίζει σύνορα, Αυτοέκδοση 2021.
Απομαγνητοφώνηση Φοίβος Ανωγειανάκης: Παπαδογιάννης Νικόλαος λύρα, τραγούδι. Μανιαδάκης Εμμανουήλ λαγούτο. Γυαλένιος είσαι μαστραπά.
(Στίχοι τραγουδιού)
1) «Γυαλένιος είσαι μαστραπάς και όποιος και αν πεις τον αγαπάς». (Μαστραπάς=κανάτα, Ο γνωστός στίχος από την ηχογράφηση του Φουσταλιέρη είναι: «Γυαλένιος είσαι μαστραπάς και όποιον κι αν δεις τον αγαπάς»).
2) «[Αμάν] Κι α δεν σου δώσ’ η μάνα σου το σουλτανί τ’ αμπέλι, [αμάν] στη μέση μέση του σπιθιού θα κάμεις το κοπέλι [Μαρία μου, να το κατές=κατέχεις, γνωρίζεις]».
3) «[Αμάν] Κι α δεν σου δώσ’ η μάνα σου το πιο καλό χωράφι, [αμάν] θα βαρεθείς αγάπη μου να κάθεσαι στο ράφι».
4) «Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ μα ντρέπομαι να σου το πω».
